Chmury nad Starą Dobrzycą

 

W czasie gdy robiłem to zdjęcie przysiadł się do mnie na pomoście w Starej Dobrzycy czerstwy jegomość z niedopitą flaszką Bosmana w ręku. Po chwili zagadnął: „Taaa…, panie… Ciekawe dokąd te chmury tak zasuwają…?”. „Gdzieś tak w stronę Łobza” – rzekłem na odczepnego. Wtenczas on uczynił był z dłoni lunetkę, popatrzył przez nią dłuższą chwilę, po czym odrzekł: „Eeee… Nie… Na mój rozum, to nie do Łobeza… One raczej tak bardziej – w siną dal…”. Po czym wstał i rzekłszy „Szanowanie!”, oddalił się w siną dal.

....stary dom czasem śpiewa....

 

…z zeszytu skradzionego Wujowi z Cedyni:

„stary dom czasem śpiewa
pijackim głosem
pluje z rynsztoka
fajczy z lufcika
bywa że rzyga
złym słowem
a na kacu żre
zachłannie węgiel
uwiera go pod dachem
ściska na schodach
suszy w rurach
patrzy kaprawym oknem
na nowe bloki
kutafony bez fantazji
mruczy burczy
po czym przewraca się
w barłogu
i tyle go widzieli…”